Thursday, December 16, 2010

एक कविता

विरंगुळा म्हणून वाच..
वेळ जातो म्हणून वाच..
भावानेपोटी वाच ..
पण वाच माझी एक कविता..


स्वताच्या बालपणाला आठवून वाच..
शाळेतल्या तुझ्या बाकावर बसून वाच..
आईच्या त्या नाजूक स्पर्शाला आठवून वाच..
पण वाच माझी एक कविता..


निळ्याशार समुद्रकिनाऱ्या जवळ बसून वाच..
त्या अनंत आसमंताकडे डोळे रोखून वाच..
हिरव्यागार झाडाची सावली होऊन वाच..
पण वाच माझी एक कविता..


देहभान विसरून वाच..
आठवणीच्या वेदना घेऊन वाच..
तळपणाऱ्या आकांशांकडे एकटक पाहत वाच..
पण वाच माझी एक कविता..


फाटलेल्या पतंगाला उडताना बघत वाच..
स्वताच्याच स्वप्नामध्ये स्वतालाच रडताना पाहून वाच..
डगमगणाऱ्या पायांवर तोल सांभाळत वाच..
पण वाच माझी एक कविता..


छप्पर नसलेल्या घरात बसून वाच..
तिथल्या लवलवणाऱ्या दिव्या खाली बसून वाच..
बुजलेल्या त्या पायवाटेवरून चालत जाताना वाच..
पण वाच माझी एक कविता..

5 comments:

  1. bhari...!! vachali tuzi kavita .... ;) aavdali

    ReplyDelete
  2. to be honest i havn't read the poem.. but surely i will..

    Best part is that u started blogging.. ekach number..!! \m/

    ek kaam kar, buzz var hi link tak so that i can read it by just expanding it.. blogspot is blocked here :(

    ReplyDelete