काळात हरवलेल्या स्वप्नांना पुन्हा पंख देतात हे शब्द,
स्वत: च्याच जगण्याला जगण्यापलीकडचा अर्थ देतात हे शब्द.
बोचणाऱ्या आठवणींमध्ये रंग भरतात हे शब्द,
मग पानावलेल्या त्या डोळ्यांना वाट करून देतात हे शब्द.
अवतरलेल्या परिस्थितीची जाणीव करून देतात हे शब्द,
विखुरलेल्या त्या स्वतःला मग प्रेमाने जवळ घेतात हे शब्द.
ध्वनीतरंग होऊन कायम सोबत राहतात हे शब्द,
मग स्वतःच्याच अस्तित्वाची सतत जाणीव करून देत राहतात हे शब्द.
वनवनत्या मनाला पानवठ्याकडे घेऊन जातात हे शब्द,
भावनांच्या या पोरखेळामध्ये मग विसावा देतात हेच ते शब्द.
ओसरून गेलेल्या नात्यांना पुन्हा ओलावा देतात हे शब्द,
प्रेमाच्या त्या गारव्याची पुन्हा जाणीव करून देतात हे शब्द.
विचारांना खोलवर रुजवतात हे शब्द,
त्यांचाच आघात घेऊन मनाच्या जगण्याला पूर्णविराम पण देतात देच ते शब्द.
very nice.....
ReplyDeleteअशी हृदयाला भिडणारी कविता मनातून ब्लॉगवर उतरवतात ते ही शब्दच...
ReplyDeletethank you Abhijeet.
ReplyDeleteFaarach chaaan..
ReplyDeleteNice
ReplyDelete